Bismillahirrahmanirrahim,
Assalamualaikum,
Dah agak sekian lamanya beta tak ngupdate belog ini yee... whewww sabo yee... tapi yang tak kurang mengherankan jugak bila ramai jgk al-sohabat2 yg lain2 tak update blog2 mereka yg fofulerr lagi yg empunya ramai ikutan (follower) itu...
Bila bercerita pasal update mengupdate ni, memang tak dapat lari lah daripada satu topik, dimana secara analogi nya kita boleh samakan dengan sebuah kedai makan yang punya ramai pelanggan dan dengan yang kosong... kosong.... kosong. Tak paham eh? Hohoho sy pon xpaham... maksudnya bila tak sehangat mana update dari kawan2... dengan sendiri nya beta pon jadi malas nk update... heh, alasan... kui3
Tak jugak kot, tapi mungkin lebih kepada kesuntukan waktu, dan jugak idea2 yang kurang pada masa sekarang yang menterbataskan hasil karya sy di lembar2 belog ini...
Tapi,
Satu benda yang sy sedor dari fenomena ini (ciiee skema gabang ayat) hahaha, sebenarnya sedikit sebanyak membuatkan sy kagum dan menghargai tulisan2 mereka... kadang tersenyum, terketawa, terhangguk2 sorang2, tersobsobs (yg ni tambahan je)... mungkin dari penulis nya sendiri xsedor, atau mungkin jgk dia taw je pengikut2 dia menanti2 update dari mereka2 ini... perasan lettew, hahaha
So,
Alang2 sudah menulis ni, izinkan sy berkongsi sedikit apa yg berlaku pada malam dan hari 4 april yg kemarin... sebenornya sih, ga ada papa kok, kui3... yelah al-maklumlah malam exam lerr katakan, eeiish slalu je malam exam.. heh, sebenarnya sy personally tak rasa pape pon, lagi2 rasa ala2 blushing pon ada bila org bukak pintu bilik and wish... alahai comeii nyaa, hahaaha perasaan...
Dan sebenornya jgk bkn malu atau xrasa pape tu sb xbiasa sambut, tp bersandarkan esok nya exam block, dan sy lebih selesa menyambut dengan orang yg dekat, so mungkin tu la sebabnya sedikit kukuh perasaan bersahaja dalam hati tu... (cecece cover la tu) :P
Dahtu upload la gambo2 adiah?
Ekhem sori ye tade adiah pon taun ni, haha... or mungkin ada, adiah dr abah sendiri, kalo nampak ada phone baru kt tangan sy tu kire yela tu eh, kui3... tp terpikir jgk, kalau taun lepas dpt jgk sepapan coklat, dpt jgk kertas ucapan dari yg xbernama... mungkin taun ni sy makin menggelembung dan makin kurang cool yg menyebabkan si secret admire td lari...hahaha (oke tu perasaan/perasan tahap maksima) :D gurau je, jgn lah kerut dahi eh :)
Dan Alhamdulillah, terasa makin dekat dengan kubur, dan tiada tempat lain kita akan dikembalikan, samada kemahuan ataupon keterpaksaan, dihadapan Allah jga lah kita akan dihadapkan nanti... insyaAllah, sy bkn yakin, tetapi sy redha dengan ketentuanNya, semoga sy dan anda akan dikembalikan dan dihadapkan nanti dengan jiwa yg tenang dan rindu kepadaNya, ameen...
Sekian post di malam anatomy, semoga semua berjalan lancar, dan maafkan daku eh? Hohoho.. oke serius :|
Salam :)
ohoho.untungla ad secret admirer~
ReplyDeleteHahaha tu namanya perasan
Delete